Gepubliceerd op 14-02-2019

Johan thorn prikker

betekenis & definitie

Johan Thorn Prikker geb. Den Haag 6 juni 1868, overl. Keulen (Dld) 5 maart 1932.

Woonde en werkte in Den Haag (tijdelijk Visé (België) 1884) tot ca. 1904; daarna in Duitsland (Krefeld 1904, Hagen 1911, München, Dusseldorf enz.). Leerling van de Akademie v. B.K. in Den Haag (vier jaar o.l.v. J. Ph. Koelman).

Schilderde, tekende, aquarelleerde, etste, lithografeerde bloemen, stillevens, later figuren, religieuze voorstellingen, portretten, landschappen. Maakte glas-inlood-ramen, was kunstnijveraar (ontwerper van meubelen, textiel), beeldhouwer en boetseerder. Vooral monumentale kunsten (glas-in-lood, mozaïeken enz.). Bekend zijn de monumentale schilderingen in het stadhuis te Rotterdam. Gaf les aan L. M. H. Franssen, C. van der Sluijs.

Tentoonstelling Sted. Mus. Amsterdam (cat. 6-9-20-10,1968). Centraal Museum Utrecht: Moine épique (tek.). Rijksmuseum Kröller-Müller Otterlo: avondlandschap (gem. J. T. P. ’90); Christus aan het kruis; kruisafneming (gem. J. Thorn Prikker); Madonna in tulpenland (gem. Thorn Prikker); de bruid (gem. J. Thorn Prikker); 56 tekeningen. Haags Gemeentemuseum: zingende bomen,1892 (potl., aquarel); Moine sauvage, 1894; La fin d’une ère, 1895; landschap te Berneau; route de Dalhem;

Heilig Avondmaal.

Elsevier XLV (1935) blz. 421-422; Luns; Maandblad voor Beeldende Kunsten X (1933) blz. 2; dr J. Cladders, catalogus Thorn Prikker-collectie te Krefeld; Plasschaert; Van Hall I en II; Waller.

< >