Elias Stark geb. Rhenen 15 augustus 1849, overl. Brussel 6 februari 1933.
Woonde en werkte in Rhenen tot 1871, Amsterdam 1871-1872, Rhenen na 1872, Leiden tot 1877, Amsterdam 1877, Amstelveen 1877-1896, Amsterdam 18961903, Laren (N.H.) 1903-1906, Amsterdam 1906, Laren (N.H.) na 1906; reisde veel, o.m. naar Leuven, Juan-les-Pins en Brussel. Was in 1871 farmaceut, in 1873 apotheker aan de Leidse hogeschool, van 1876 af tandarts te Amsterdam.
Schilderde, aquarelleerde, tekende en etste landschappen, interieurs,, boerenerven, het Oosten enz. Vormde zich zelf, heeft raadgevingen gehad van A. H. Bakker Korff te Leiden, J. B. Tom in Den Haag, J. F. Hulk te Amsterdam en A. Mauve te Laren (N.H.).
Vooral bekend door zijn etsen. Hij schreef o.m. een boek (reisbeschrijving) over Indië, Egypte en het Heilige Land. Hierin komen verschillende etsen en afbeeldingen voor naar schilderijen en aquarellen van hem (uitg. van P. Dz. Veen, Amersfoort 1910). Was lid van ‘Arti et Amicitiae’ te Amsterdam.
Tentoonstellingen Amsterdam en Arnhem 1882-1897: landschappen; het Gein bij Abcoude; veel aquarellen en etsen, w.o. gezicht op Dordrecht; aan de Leidsevaart; winter; enz.
Scheen; Waller.
