Dirk Johannes Wolbers (‘Dirk’) geb. Haarlem 10 juni 1890, overl. Leiden 22 september 1957 (ten gevolge van een auto-ongeluk te Voorschoten).
Woonde en werkte in Haarlem, Bergen (België) tot 1903, Amsterdam tot 1908, Brussel van 1909 af, Parijs, Londen tot 1913, Bloemendaal tot 1915, Den Haag tot 1943, Leiden tot 1945, daarna in Den Haag. Leerling van Leon Gobert (Bergen, België) in 1903, van de Tekenschool voor den Werkenden Stand te Amsterdam (1905) o.l.v. K. van Leeuwen, van de Rijksakademie te Amsterdam (1907) o.l.v. B. J. W. M. van Hove en van de Académie des Beaux-Arts te Brussel (1909).
Beeldhouwer en tekenaar van figuren, portretten, medailles, vooral schepper van diverse uitstekende verzetsmonumenten. Zijn plastieken waren van sobere en zéér kunstzinnige uitvoering. Voornaamste werken: oorlogsgedenktekens te Vlaardingen, Deventer, Zeist; watersnoodmonument te Hontenisse; zeven grote figuren stadhuis te Rotterdam; enz. Was o.m. lid van de Nederlandse Kring van Beeldhouwers, de B.B.K. en penningmeester van ‘Pulchri Studio’ in Den Haag.
Haags Gemeentemuseum: penning gemeente ’s-Gravenhage 1952 (brons). Rijkscollectie: prof. dr W. Einthoven (brons); fluitist, 1927 (brons).
Mak van Waay.
