virtuele realiteit blootstellingstherapie

betekenis & definitie

Een gedragstherapie die gebaseerd is op het feit dat bij voortdurende blootstelling aan hiërarchisch toegenomen angstige stimuli in een virtueel realistische omgeving, dit uiteindelijk werkt om de angst minder te laten worden. In de gedragstherapie spreekt men over habituatie (gewenning) aan een angststimulus. De blootstelling met een cliënt vindt plaats in een virtuele omgeving, door het dragen van een videobril met realistische beelden van een angstwekkende omgeving. Omgeving (wereld genoemd) met stapsgewijs toenemende angstige situaties, zoals bij acrofobie (hoogtevrees) of agorafobie (pleinvrees). Hierdoor ervaart de cliënt dit als een realistische blootstelling waardoor gewenning aan de angstige situatie mogelijk wordt en angstreductie kan optreden. De therapieomgeving (zie foto) bestaat uit een PC, virtual reality software met een passende wereld, een stereoscopische bril, locatie-bewegingssensor en een ervaren gedragstherapeut.