serendipiteit

betekenis & definitie

Ook toevalsbevinding. Is het vinden van iets onverwachts en bruikbaars terwijl men op zoek is (of niet) naar iets anders. Het woord werd geïntroduceerd door Horace Walpole in de 18e eeuw, in een brief waarin hij het had over een verhaal dat hij had gelezen, het Perzische sprookje "De drie prinsen van Serendip". Het verhaal is eigenlijk niet een goed voorbeeld van wat we nu onder serendipiteit verstaan, het is eerder een voorbeeld van inductie. In die context verwijst serendipiteit naar het vermogen van een alerte geest om uit toevalligheden conclusies te trekken. Anders gezegd: slimme, voorbereide mensen zijn beter in staat om daadwerkelijk ontdekkingen te doen aan de hand van het toeval. In wetenschap en techniek komen we regelmatig serendipiteit tegen. Zo zijn verschillende psychotrope medicijnen zoals disulfiram, iproniazide, bromides, lithium per toeval ontdekt voor hun werkzaamheid.