Het locked-in-syndroom of pseudocoma is een neurologische aandoening waarbij bijna alle communicatiemogelijkheden van de patiënt zijn weggevallen waardoor het lijkt alsof hij comateus is. Andere benamingen zijn 'de-efferente staat' en 'cerebromedullospinale disconnectie'.
Het is een beschadiging van het voorste deel van de pons in de hersenstam die meestal wordt veroorzaakt door een infarct ten gevolge van trombose van de arteria basilaris of soms door een trauma. De tractus corticobulbaris, tractus corticospinalis, nervus abducens en nervus facialis vallen hierdoor tweezijdig uit. De patiënt kan niet meer spreken en kan zich ten gevolge van tetraplegie geheel niet bewegen. Hij kan echter wel geluiden waarnemen en als de ogen zijn geopend kan hij ook zien. De willekeurige verticale oogbewegingen zijn meestal echter wel intact gebleven, waardoor men met de patiënt kan afspreken dat hij op vragen met 'ja' of 'nee' kan antwoorden door de ogen naar boven of naar beneden te bewegen. De film "The Diving Bell and the Butterfly" van de kunstenaar Julian Schnabel uit 2007 geeft een indrukwekkend voorbeeld van een man met het locked- in-syndroom.
