1. Door verzakking of verschuiving afbrokkelen van hellingen, zoals bij gletsjers.
Ook het afbrokkelen van de ijsmassa's op de noord- en zuidpool, waardoor de ijsbergen in de oceanen terechtkomen, is afkalving. Oorzaken zijn vooral plotselinge temperatuurstijgingen en overmatige ijsaangroei, waardoor de ijsmassa's aan de uiteinden afbreken.
2. Erosief proces (vooral door stromend water), waardoor een oever wordt ondermijnd, na verloop van tijd afbrokkelt en in de stroom terechtkomt.
Dit proces komt vooral voor in de buitenbochten van rivieren en langs kusten die blootstaan aan sterke golfwerking.
Afkalving kan uiteindelijk leiden tot een dijkval. Begroeiing kan de snelheid van afkalving sterk afremmen, doordat wortels de grond vasthouden.
Zie ook: erosie
Zie ook: erosiekust
