Westduits astrofysicus, *25.3.1923 Barmen. Lüst studeerde van 1946—51 natuurkunde te Frankfort en Göttingen.
Daarna werkte hij aan verscheidene universiteiten in de BRD en in de VS. Van 1971-84 was hij directeur van de Max-Planck-Gesellschaft te München, een overkoepelend orgaan waaronder meer dan 50 wetenschappelijke instellingen vallen. In mei 1984 werd hij directeur van de Europese organisatie voor ruimteonderzoek ESA. Lüst kreeg bekendheid door zijn experiment waarin hij het aardse magnetisch veld in de ruimte zichtbaar maakte met behulp van een wolk bariumatomen. Verder heeft hij belangrijk wetenschappelijk werk gedaan op het gebied van de astrofysica, de plasmafysica en het ruimteonderzoek. Lüst publiceerde vele artikelen en boeken, waaronder enkele populair wetenschappelijke, zoals Die Erforschung des Planetsystems und die Mondlandung (1965), Die Wissenschaft und die Zukunft des Menschen (1965), Weltraumforschung und Kosmologie (1970), Dürfen wir alles, was wir können? (1982).
