Litteratuur in het Javaans (zie ook Java, LITTERATUUR). Tot voor kort was het ook voor hen die Javaans kunnen lezen, moeilijk een beeld te krijgen van de moderne Javaanse letterkunde.
Daar is thans verandering in gekomen door de bloemlezing, samengesteld en voorzien van een inleiding door J.J.Ras. In de huidige Javaanse samenleving zijn in hoofdzaak twee soorten geschreven litteratuur populair: de traditionele letterkunde in zgn. kleine versmaat (tembang macapat) en de moderne prozalitteratuur, die haar inspiratie vindt in hedendaagse sociale problemen. Een poging tot periodisering van deze 20e-eeuwse litteratuur is ondernomen door Suripan Sadi Hutomo. Op een vóóroorlogse periode (1920—45), waarin publikaties verzorgd door het kantoor voor de Volkslectuur (Balai Pustaka) een centrale positie innamen, volgde een tweede periode (1945—66), waarin zich naast de oudere auteurs een nieuwe generatie stelde. In de derde periode (1966-heden) spelen hoofdzakelijk auteurs geboren na 1939 een rol; Javaanse tijdschriften namen sterk in aantal toe. Ook de toegankelijkheid van de Oudjavaanse letterkunde is vergroot, en wel door het monumentale Oudjavaans-Engelse woor-denhoek van P.Zoetmulder dat met zijn meer dan 2000 pagina’s een schat van grotendeels nieuwe lexicale informatie bevat en daardoor de lectuur van Oudjavaanse kakawins en kidungs vergemakkelijkt. [prof.dr.E.M.Uhlenbeck]
LITT. Sadi Hutomo, Telaah kesusastraan Jawa modern (1975); J.J.Ras, Javanese literature since independence (1979); P.Zoetmulder, Old Javanese-English dictionary (2 dln. 1982).
