Ned. dichter en essayist, *25.4.1929 Amsterdam. Guépin studeerde klassieke letteren.
Hij promoveerde in 1968 en werd lector in de vergelijkende litteratuurwetenschap te Leiden. Hij debuteerde als dichter met de bundel De mens is een dier maar hij zou het kunnen weten (1967), waarvoor hij in 1968 de Poëzieprijs der Stad Amsterdam ontving. Werken: poëzie: Om zo de volledige mens te tonen (1970), Allemaal raadsels, eh? (1974), De Leidse Fles in zestien portretten (1975), Gedichten (1984); essays: In een moeilijke houding geschreven (1969), De tweede wet van Guépin (1974), Doorkruiste verwachtingen (1977), De beschaving (1983).
