m. (-s), spoorwagon uitsluitend bestemd voor het vervoer van goederen.
(e) Bij gecombineerd rail-wegvervoer van goederen worden vrachtauto-opleggers, wissellaadbakken dan wel complete vrachtauto’, al of niet met aanhangwagen, op de hoofdas van hun traject met een goederentrein vervoerd op speciale open goederenwagens met kleine wielen en laagliggende laadvloer, zulks in verband met de hoogte van vrachtauto’s en de toelaatbare hoogte van de lading van een trein (het zgn. omgrenzingsprofiel).
Men onderscheidt in hoofdzaak drie soorten goederenwagens:
1. wagens met een gedeeltelijk verdiepte laadvloer waar de wielen van een oplegger in kunnen staan; op deze wagens kunnen ook wissellaadbakken worden vervoerd. Het wegmaterieel moet ingericht zijn voor verticale overslag met behulp van een kraan;
2. wagens met een gedeeltelijk verdiepte laadvloer waarin zich een verend ondersteunde wip bevindt. Als deze in horizontale stand vergrendeld is, kunnen vrachtauto’s in langsrichting over de wagens heenrijden via een hellende brug die aan de kop van de trein wordt opgesteld. De bufferbalken van de wagens zijn daartoe in hoogte verstelbaar. Als men de wip ontgrendelt, kan men de wip aan het as(sen)uiteinde van de oplegger laten zakken. Bij het ontladen trekt de trekker de oplegger omhoog tegen de schuinstaande wip die door de veren mee omhoog komt en zich in horizontale stand weer vergrendelt;
3. wagens met over de gehele lengte zeer laag liggende laadvloer, die tot een trein worden samengevoegd (Duits: rollende Landstrasse). Alleen aan de uiteinden van zo’n trein worden bufferbalken en koppelingen op de normale hoogte aangebracht. Op deze treinen kunnen complete wegvervoereenheden worden vervoerd; zij rijden er op eigen kracht op en af. De lage vloerhoogte over de volle wagenlengte is mogelijk door de toepassing van zeer kleine wielen.
