Amerikaans zanger en tekstschrijver, *2.4.1939 Washington ♰(verm.) 3.4.1984 Los Angeles. Na een opleiding tot piloot voegde Gaye zich bij de vocale groep The Moonglows, waar zijn soepele, warme stem tot zijn recht kwam.
In 1962 kreeg hij een platencontract als sessiemuzikant. In de jaren zestig scoorde Gaye vele hits. Als solozanger maakte hij o.a. Stubborn kind of fellow en How sweet it is. Met achtereenvolgens Mary Wells (Once upon a time), Kim Weston (It takes two) en vooral Tammi Terrell (Ain’t no mountain high enough en Ain’t nothing like the real thing) vormde hij succesvolle duo’s. Hij werd in 1968 ook in het buitenland bij een groot publiek bekend met I heard it through the grapevine. Tot ca.1970 was hij vooral een exponent van de soulmuziek. Na het overlijden van Terrell (mrt. 1970) weigerde Gaye tot 1975 op te treden. In deze bezinningsperiode raakte hij in politiek enreligieus opzicht geëngageerd, wat tot uiting kwam in zijn teksten. In zijn muziek verwerkte hij tevens invloeden van jazz en blues. What’s going on (1971) bevat een scala van sociaal-politieke thema’s en ademt een religieuze sfeer. Let’s get it on (1973) straalt een grote mate van sensualiteit uit. Vanaf dat moment namen in zijn werk de sensualiteit en de religie een centrale plaats in. In de tweede helft van de jaren zeventig hervatte Gaye zijn optredens. Met het dubbelalbum Here my dear (1979), bewees hij opnieuw zijn status als groot soulzanger. Na een periode van stilte maakte hij een verrassende come-back met het nummer Sexual healing (1983), dat zijn grootste commerciële succes bleek. Langspeelplaten: The soulful moods of Marvin Gaye (1962), That stubborn kinda fellow (1963), I heard it through the grapevine (1968), Trouble man (1973), (met Diana Ross) Diana & Marvin (1973), I want you (1976), In our lifetime (1980), Midnight love (1982).
