v., proces waarbij zouten uit water verwijderd worden onder invloed van een elektrische spanning.
(e) Elektrodialyse wordt gebruikt bij de hemodialyse van nierpatiënten en bij de drinkwaterbereiding. In een elektrodialyseapparaat worden kationselectieve en anionselectieve membranen om en om geplaatst op korte afstand van elkaar (b.v. 1-2 mm). Een kationselectief membraan is een folie van kunststof, die de eigenschap heeft positief geladen kationen (zoals Na+) door te laten en negatief geladen anionen (zoals Cl-) tegen te houden, een anionselectief membraan werkt omgekeerd. Tussen de membranen stroomt water. Een groot aantal van deze membraanparen wordt samengevoegd tot een pakket, dat aan beide zijden wordt begrensd door elektroden. Wanneer tussen de elektroden een spanningsverschil wordt aangelegd, zullen de positieve ionen in het voedingswater zich begeven in de richting van de negatief geladen kathode en de negatieve ionen in de tegenovergestelde richting.
Zij kunnen slechts één membraan passeren en zullen dus ophopen in de naastgelegen compartimenten. Zo ontstaan afwisselend compartimenten waaruit zout wordt verwijderd (diluaatcellen), en compartimenten waarin zout wordt opgehoopt (concentraatcellen). Het voedingswater stroomt met een zekere snelheid door de diluaatcellen en wordt als (ontzout) produktwater afgevoerd. Het concentraat wordt gerecirculeerd en afgevoerd als ben geconcentreerde zoutoplossing (de zgn. brijn).
