Sequestratie - bewaargeving aan een derde (sequester), omdat partijen over de zaak geschil hebben (zie artt. 617, 880, 1003 B. W.), of omdat beiden bij de zaak belang hebben en geen van beiden voldoende zekerheid voor behoud der zaak kan verschaffen (zie artt. 529, 534, 833, 863 B. W.), of om andere reden (zie artt. 1775, 3o, 1922 B. W.). In tegenstelling met de „eigenlijk gezegde” bewaargeving, kan S. zoowel onroerend als roerend goed betreffen (art. 1770 B. W.). Zij kan op onderlinge overeenkomst der partijen berusten of op rechterlijk bevel (artt. 1767, 1768, 1773 B. W.). De rechter kan S. bevelen:
1) van roerende zaken, welke onder een schuldenaar zijn in beslag genomen;
2) van een roerende of onr. zaak, waarvan de eigendom of het bezit tusschen twee of meer personen in geschil is;
3) van zaken, welke een schuldenaar tot kwijting zijner schuld aanbiedt (zie AANBIEDING VAN GEREEDE BETALING (art. 1775 B. W.).
Behoudens de bijzondere bepalingen voor S. is deze onderworpen aan dezelfde regelen als de eigenlijk gezegde bewaargeving (art. 1770 B. W.). — In ’t oorlogsrecht is S. vasthouding van neutrale goederen met het doel ze niet in vijands handen te doen vallen; zie ook EMBARGO.
