Polarisatievlak

betekenis & definitie

Polarisatievlak - plat vlak door den lichtstraal bij gepolariseerd licht, en loodrecht op den electrischen lichtvector. Bij éénassige dubbelbrekende kristallen is de hoofdsnede van het kristal het p. van den gewoon gebroken lichtstraal (zie DUBBELE BREKING). Ten tijde van de mechanische theorieën van het licht waren de meeningen zeer verdeeld over de vraag of de lichtvector in het p. zou liggen of loodrecht er op. In de electromagnetische lichttheorie van Maxwell staan echter de electrische en de magnetische lichtvector loodrecht op elkaar; de electrische ligt in het p.