Pityriasis, - beteekent zemelenachtig of fijn schilferend huiduitslag. Het is dus niet een huidaandoening als zoodanig, doch een verschijnsel, dat bij meerdere huidziekten voorkomt. Dit is te sterke verhoorning en daardoor schilfering van de huid. Bij enkele huidziekten treedt het echter zoodanig op den voorgrond, dat de ziekte ook P. wordt genoemd.
De meest gewone vorm, de P. simplex, is een zeer veel voorkomende huidziekte, waarvan de eenige verschijnselen zijn de sterke schilfering en de jeuk. Soms begint het reeds in de jeugd ; doch meestal in de puberteitsjaren. De grootte der huidschilfers wisselt. Tijdens groote droogte van de huid neemt de schilfering toe, is dus in den winter (warme kamer) vaak erger dan in den zomer. Afwisselend in hevigheid blijft de P. gedurende het geheele leven bestaan. Het meest en sterkst aangetaste deel is de schedelhuid, zoodat P. wel met hoofdroos als synoniem wordt verklaard. (Zie ROOS). Niet altijd bestaat deze eenvoudige vorm van P. Men kent een, door andere bacillen te weeggebrachte, P. waarbij kleine blazen worden gevormd, waarbij de schilfers vochtig of vetachtig worden.
Op het lichaam komt een P. voor, die in kleine ronde plekjes gelocaliseerd is. Eindelijk komt een P. bij jeugdige personen voor, waarbij de afschilfering gekenmerkt is, doordat glinsterende schilfers tegen de haren een eind opgroeiend deze omgeven en aan elkaar hechten. Door hun aspect heeten zij asbestschilfers. De behandeling van P., eenigszins verschillend voor verschillende vormen en hevigheid der aandoening, bestaat in veelvuldige wasschingen en invetting; waarnaast reduceerende, hoornoplossende of antiseptische wasschingen worden aangewend. Het beste middel is teer. Het gelukt meestal de schilfers kwijt te raken ; toch treedt gemakkelijk recidief op en moet de behandeling voor een definitieve genezing een langdurige zijn.
