Pithou (pierre)

betekenis & definitie

Pithou (pierre), - gelatinizeerd Pithoeus,Fransch rechtsgeleerde en humanist, geb. 1539 te Troyes, was een tijdlang procurator-generaal van Parijs en overleed 159b te Nogent-sur-Seine. P. maakte zich verdienstelijk door de uitgave van verschillende Latijnsche dichters, maar vooral door de eerste uitgave te bezorgen der Fabulae van Phaedrus (Troyes 1596) uit een handschrift, dat zijn broeder, François P. (overl. 1621), ontdekt had; hiertoe behooren ook zijn Adversariorum libri II (1565) ; voorts schreef hij het voor zijn tijd belangrijke werk Les libertés de l’église gallicane (1594) en gaf de Annalium et historiae Francorum seriptores coaetanei XII (1594) en de Historiae Francorum seriptores veteres XI (1596) uit. Zijn Opera sacra, juridica, historica et miscellanea (1609) werden uitgegeven door Labbé.