Meissonier (juste aurèle) - geb. 1693 te Turijn, overleden 1750 te Parijs. Fransch architect en decorateur ; de specifieke vertegenwoordiger van het Fransche Rococo, dat reeds door zijn voorganger Oppenord was ingeluid onder het Régence. In de buitenarchitectuur blijft Meissonier streng, maar de binnendecoratie is voor hem aanleiding tot de uitbeelding van de rijkste fantasieën. Het Rococo ontleent zijn motieven aan het Rocaille; het rots- en schelpmotief wordt een intrinsiek deel dezer kunst (zie ROCOCO).
Een der andere kenmerken van dezen stijl is de asymetrie van de lijn, die steeds in de tegenbeweging zijn evenwicht terugvindt. Wat Oppenord en Watteau voor de Régence beteekenden, zijn Meissonier en Boucher voor het Rococo. Kenmerkend voor dezen tijd en de overwinning van dezen stijl is het feit, dat beide kunstenaars in 1734 illustraties gaven bij een nieuwe Molière-uitgave. Met M. komt de vrije kunstrichting omstreeks 1730 in Frankrijk tot zijn grootsten bloei. Zijn invloed is groot op kunstenaars als Delajoue, Jean Pillement, François de Cuvilliés e. a. Litt. : Recueil des oeuvres de J. A. Meissonier (Parijs 1888) en verschillende opstellen in de Gazette des Beaux Arts; Les Styles Régence et Louis XV in de Serie l’Art de reconnaître les styles (Parijs, Libr. Garnier Frères).
