Lockyer (sir joseph norman) - Engelsch astronoom en natuurkundige, geb. 1836 te Rugby, tot 1913 directeur van het Solar Physics Observatory te South Kensington (Londen); bouwde daarna, 77 jaar oud, nog een nieuw astrofysisch observatorium in Devonshire, waar hij tot aan zijn dood (1920) zijn onderzoekingen voortzette. Deze betreffen hoofdzakelijk de spectra van de sterren en van de zon. In 1868 vond hij de methode, om protuberansen buiten eklips waar te nemen; in 1869 ontdekte hij het Helium. Hij leidde ettelijke expedities tot waarneming van totale zonsverduisteringen.
Zijn origineele theorieën omtrent de ontwikkeling van sterren en stelsels ontmoetten heftige bestrijding. Zie STERRESPECTRA en METEORIC HYPOTHESIS. L. heeft zeer veel geschreven. Tot zijn voornaamste werken behooren: Elementary lessons in astronomy (1868; vele malen herzien, het laatst in 1909); The spectroscope and its applications (1873); Studies in spectrum analysis (1878); Star-gazing, past and present (1878); The Chemistry of the Sun (1887); Meteoritic hypothesis (1890); The sun's place in nature (1897); Recent and coming Eclipses (1897); Stonehenge and other British Stone Monuments astronomically considered (1910); Spectral Classification of Stars and the order of Stellar Evolution (1915). L. was gedurende vele jaren de uitgever van het bekende tijdschrift Nature.
