Lauden - (Lat.: laudes), beteekent Lofgezangen of Lofgebeden ter eere van God. Dit woord wordt heel bijzonder gebruikt voor een deel van het Romeinsche Brevier, wat de priester dagelijks verplicht is te bidden. Het is met de Metten het oudste deel daarvan en volgt er onmiddellijk op.
Zij bestaan voornamelijk uit psalmen, rechtstreeks betrekking hebbend op het zingen van Gods lof. Na een kort voorbereidingsgebed volgen vier Psalmen en één Lofgezang met antiphonen, daarna een korte schriftuur-lezing, het z.g. Capitulum, dan de Lofzang van Zacharias uit het N. Testament, het z.g. Canticum, en tot slot het gebed of de gebeden van den dag. — In sommige officies worden nog enkele korte gebeden toegevoegd.
