Kerr-effect - benaming van twee physische verschijnselen, ontdekt door den Engelschen natuurkundige Kerr.
1) Het electroöpische K.-e. bestaat in een dubbele breking van het licht in een middenstof, waarin een electrisch veld bestaat loodrecht op de richting der lichtstralen. Het is evenredig met de tweede macht van de electrische kracht in het veld, verder met den weg, dien de lichtstralen in de middenstof doorloopen en met een constante, de Kerr’sche constante, die voor verschillende stoffen verschillend is, en die in een gebied van normale dispersie toeneemt met afnemende golflengte van het licht. Voor een deel is dit K.-e. te verklaren uit den spanningstoestand, waarin de stof in het electrische veld verkeert (zie ELECTROSTRICTIE).
2) Het magnetoöptische K.-e. doet zich voor bij terugkaatsing van licht aan een magneet, waarbij de magnetisatie loodrecht staat op het terugkaatsende vlak en bestaat in een draaiïng van het polarisatievlak van het teruggekaatste licht. Door du Bois werd aangetoond, dat het evenredig is met de magnetisatie van den magneet. Verder is het afhankelijk van de stof en neemt toe bij afnemende golflengte. Het bezit alleen bij ferromagnetische lichamen een meetbare waarde.
