Jefta - (Hebr. „(God) opent, d. w. z. geeft voorspoed in den strijd”), een van de zgn. „groote” Richteren van Israël (± 1100 v. Chr.). J. bestreed de Ammonieten en de Moabieten, Richt.
12; zie verder OORLOGSPOLITIEK IN HET OUDE OOSTEN en SJIBBOLET. — Na zijn overwinning heeft J., volgens gedane gelofte, „het eerste wat hem uit zijn huis tegemoet kwam”, nl. zijn dochter, aan Jahwe geofferd; te vergeefs heeft men menigmaal gepoogd, dit menschenoffer, verricht door iemand „op wien Jahwe’s geest gerust had”, uit den tekst weg te werken. Eerst veel later heeft het Jahwisme de menschenoffers geheel overwonnen.