Harnas, uit metaal, leder of andere weerstand biedende stof vervaardigde bekleeding van het lichaam, dienende om krijgslieden in den strijd te beschermen. Een h. kan in hoofdzaak bestaan uit borst- en rugplaat, arm- en beenstukken, halsberg of helmkraag en helm. De Grieksche h. (thorax) bestonden uit bronzen platen, de Romeinsche waren aanvankelijk van leder (lorica). In de vroege Middeleeuwen droeg men ook schobbejakken of maliënkolders, die uit leder waren vervaardigd, met opgenaaide, aan elkaar sluitende ringen; de aanzienlijken droegen pantserhemden, die van metaaldraad waren gevlochten.
De geheel uit stalen platen bestaande h. kwamen in de 14de eeuw in gebruik en werden nog tot in de 17de eeuw gedragen. Later, toen groote beweegbaarheid een eisch der krijgskunde werd, verdween het h. geheel of gedeeltelijk; borstkuras en helm bleven nog tot op onzen tijd bij de ruiterij in gebruik, o. a. in Engeland, Frankrijk en Duitschland, zij het ook op het laatst voornamelijk als paradekleedij. Zie WAPENRUSTING.
