Fontanel - 1) Bij de geboorte sluiten de beenstukken van den hersenschedel niet onmiddellijk tegen elkaar, zooals bij den volwassene; doch er blijven vliezige gebieden tusschen de beenderen over, die men f. noemt. De grootste dezer f. ligt tusschen de beide voorhoofdsbeenderen en de wandbeenderen (A), zij is ruitvormig en heet groote f. Eene driehoekige, zg. kleine f. bevindt zich tusschen de wandbeenderen en het achterhoofdsbeen (B). Op de zijdelingsche schedeloppervlakte komen nog twee f. voor; eene voorste tusschen wandbeen, voorhoofdsbeen, slaapbeen en wiggebeen, een achterste tusschen wandbeen, slaapbeen en achterhoofdsbeen. De f. worden na de geboorte langzamerhand kleiner, op een leeftijd van 6-8 maanden is alleen de groote f. nog te voelen, die op 2-jarigen leeftijd gesloten is.
2) Een kunstmatig aangebrachte wonde, die door het inbrengen van een vreemd lichaam of prikkelende stoffen, gedurende langen tijd etterende wordt gehouden. Vroeger werd de f. dikwijls in de veeartsenijkunde toegepast. De oude chirurgen meenden, dat zij afleidend werkten, ziektestoffen uit het lichaam vloeiden en daardoor genezing bevorderd werd.
