Electrogravure - het door Jozef Rieder in 1897 uitgevonden procédé, om graveerwerk langselectrolytischen weg uit tevoeren, en dat meestal bij het maken van reliefstempels (blind- of prage-druk) wordt toegepast. De te etsen staal-plaat dient als anode en rust op een gipsblok,aan welks oppervlakte zich een afgietsel van het verlangde relief bevindt. Dit gipsblok word tin eene oplossing van chloorammonium gedoopten dus met deze vloeistof doortrokken; een on-der aan het gipsblok bevestigde spiraaldraad is bestemd om als kathode te werken. Wordt de electrische stroom nu door het bad geleid, dan vormt zich op de plaatsen, waar de staalplaat het gipsblok raakt, vrij chloor; dit verbindt zich met het ijzer der staalplaat tot ijzerchloride,die tot oplossing overgaat.
De staalplaat wordt dus op deze plaatsen uitgehold. Naar mate van het vorderen der oplossing, dringt het gipsmodel dieper in de plaat, totdat dit geheel in het metaal is ingebeten en waarmede het graveerwerk vol-tooid is. Aangezien het staal koolstof bevat,dat zich bij ’t oplossen van het ijzer afscheidt en onregelmatigheden in de gravure zou veroor-zaken, is het noodig de plaat meermalen van het gipsmodel af te nemen en af te borstelen.Eene in 1899 geconstrueerde machine verricht het afnemen, afborstelen en weder opleggen der staalplaat volkomen automatisch, zoodat de arbeider alleen maar op den voortgang van het proces behoeft te letten.
