Electrische stroom - Worden twee lichamen van ongelijken electrostatischen potentiaal door middel van een metalen draad met elkaar verbonden, dan ontstaat in dien draad een e. stroom. Deze is kenbaar aan verschillende eigenschappen, o.a. aan de warmteontwikkeling in den draad, en aan de werking op eene in de nabijheid geplaatste magneetnaald. Met behulp van deze laatste eigenschap kan de sterkte of intensiteit van een e. stroom worden beoordeeld; deze kan n.l. evenredig worden gesteld mét de magnetische kracht in een punt der omgeving (zie ELECTROMAGNETISME, GALVANOMETER). Tevens is de stroomsterkte evenredig met de hoeveelheid stof, die bij electrolyse aan de electroden wordt afgescheiden in een bepaalden tijd, zoodat ze ook op deze wijze kan worden bepaald.
De gebruikelijke eenheid der stroomsterkte is de ampère, die gelijk is aan één tiende deel der electromagnetische eenheid. Ohm vond, dat de met behulp van de magnetische werking gemeten stroomsterkte evenredig is met het potentiaalverschil der pun-ten, waartusschen de stroom loopt, en omge-keerd evenredig met eene grootheid, die alleen afhankelijk is van de eigenschappen van den verbindingsdraad, en die de weerstand wordt genoemd (wet van Ohm). Later toonden Weber en Kohlrausch door middel van proeven, waarbij zij geladen condensatoren zich lieten ontladen, en de totale electriciteitshoeveelheid electro-magnetisch maten, aan, dat de aldus gemeten stroomsterkte inderdaad gelijk te stellen is aan de hoeveelheid electriciteit, electrostatisch gemeten, die per tijdseenheid door eene doorsnede van den geleiddraad stroomt. De ontwikkelde warmte in den geleiddraad is evenredig met de tweede macht van de stroomsterkte en met den weerstand van den draad (wet van Joule). — Behalve den hier besproken geleidingsstroom, nam Maxwell aan, dat aan den verschuivings-stroom in het dielectricum (d. i. de verandering per tijdseenheid van de diëlectrische verschuiving) ook de eigenschappen van een electrischen stroom moeten worden toegekend,waarvan door de proeven van Hertz de juist-heid werd aangetoond. Verder bezit bij zich bewegende lichamen de convectiestroom en de Röntgenstroom dezelfde eigenschappen.
