Datumgrens (sterrenk.). Wie naar het O. de zon tegemoet reist, moet voor elke 15 graden lengte die hij vordert, zijn klok één uur vooruitzetten. Reist hij de wereld rond (zooals Phileas Fogg bij Jules Verne), dan is hij bij aankomst op het punt van uitgang 24 uur vóór, tenzij hij op zeker punt van zijn reis den datum één dag achteruit gezet heeft, en dus een dag dubbel heeft geteld. Wie naar het W. reist, moet in tegendeel ergens een dag overspringen. De Europeesche ontdekkingsreizigers voeren in de 16e eeuw in beide richtingen naar Indië, de Portugeezen en Nederl.
Oostwaarts, de Spanjaarden Westwaarts. En zoo waren de Filippijnen één dag bij Ned.-Indië achter. Deze zaak is in 1844 door den bisschop van Manila geregeld, die het besluit uitvaardigde, dat de dag, volgende op 30 Dec. 1844, 1 Jan. 1845 zou heeten. Ook elders hebben de eischen van het wereldverkeer hier en daar de historische d. verlegd: thans loopt zij door de Beringstraat en volgt verder met kleine afwijkingen den 180sten lengtegraad (t. o. v. Greenwich); zeelui wijzigen hun datum (tellen een dag dubbel bij Oostelijken, slaan een dag over bij Westelijken koers), als zij dezen meridiaan passeeren.
