Claude (Jean)

betekenis & definitie

Claude (Jean), Geref. theoloog , geb. 1619 te La Sauvetat in Zuid Frankrijk, waar zijn vader predikant was, werd in 1654 predikant te Nimes, bestreed als president van de synode van Nimes in 1661 de voorgeslagen unie met de Katholieken, kreeg deswege van de regeering het verbod om te prediken; begaf zich naar Parijs, en werd in 1666 predikant te Charenton; na de opheffing van het edict van Nantes (1685) moest hij Frankrijk verlaten, ging toen naar ’s-Gravenhage, en overleed aldaar, 1687; zijn Réponse aux deux traités intitulés : La perpétuité de la foi de Véglise touchant l’eucharistie (Charenton, 1665) is een wederlegging van de desbetreffende geschriften der Jansenisten Pierre Nicole en Antoine Arnauld: verder schreef hij tegen Nicole’s aanvallen op het calvinisme: La défense de la réformation (Rouen 1673, herdrukt Parijs 1844); te den Haag schreef hij: Plaintes des protestants cruellement opprimés dans le royaume de France (Keulen 1686); zijn zoon Isaac als pred. te ‘s Gravenhage overleden 29 Juli (1895) gaf nog in het licht: Oeuvres posthumes de J. Claude (5 dln., Amsterdam 1688). Zie: Abrégé de la vie de Jean Claude, par A.B.R.D. (Amst. 1687); Goulin, Essai sur le minisfè e de Claude (1831).