Bouwgrond - Grond geschikt voor den landbouw; ook terrein, bestemd en geschikt om er gebouwen op te plaatsen, zie BOUWTERREIN. De samenstellende substantie van een bouwterrein noemt men ook den b. Deze acht men goed, als zij bestaat uit zand, leem of klei. Grofkorrelig zand is het beste ; fijnkorrelig is in den droge wel goed, doch in wateraderen of wellen is het zeer fijne zand (welzand of loopzand) niet voor eenige belasting te vertrouwen.
Teelaarde, zwarte grond, is als b. niet geschikt; hij moet door afgraving verwijderd worden, totdat het zand of andere vaste grondslag bereikt is. Rots-of steenachtige bodem is zeer goede b., komt echter weinig voor in ons land. Veenachtige grond en derrie is zeer slecht voor b., deze moet verwijderd worden, waar dat mogelijk is, of voor de bebouwing moet een kunstmatige fundeering worden gemaakt b.v. door beheiïng.
