Bona dea - de goede godin, eerst bijnaam der oudRom. Fauna en van andere godheden, daarna eigennaam; in de mythologie de door haar ontucht beruchte dochter van Faunus of diens vrouw, die om dronkenschap door hem werd doodgeslagen. Een omstreeks 272 v. C. in Rome opgekomen Grieksche cultus werd toen eveneens aan de B. D. gewijd. Haar tempel stond aan de helling van den Aventinus, waar 1 Mei haar jaardag werd gevierd.
Haar belangrijkste feest echter was een nachtelijk feest in ’t begin van December, waar alle mannelijke mensehen en dieren ten strengste werden geweerd. Clodius overtrad dit verbod (Cicero ad Att. I 13, II 4, De har. resp. 37).
