Afdrijving - 1) (geneesk.), zie VRUCHTAFDRIJVING.
2) (krijgsk.), meestal derivatie genoemd, zijdelingsche verplaatsing, die een wentelend projectiel gedurende zijn vlucht door de lucht onder den invloed van den luchttegenstand ondergaat. De langwerpige projectielen, uit getrokken vuurwapenen voortgeschoten, verkrijgen tengevolge van haar rechtsomgaande wenteling om de lengteas een a. naar rechts uit het schootsvlak, welke evenredig met het vierkant van den vluchttijd is te stellen, zoodat daarmede bij het richten of bij de inrichting der richtmiddelen rekening is te houden. Zie verder bij C.D. en bij kogelbaan.
