o. (-en), in België overeenkomst die in het kader van het beleid inzake de economische expansie wordt afgesloten tussen de staat en een onderneming.
Voorwaarde voor het sluiten van een vooruitgangscontract is, dat de onderneming overeenkomstig het economisch plan en het wetenschapsbeleid een over meer jaren gespreid programma van technologische innovatie en/of commerciële ontwikkeling wil uitvoeren. Het hoofddoel bestaat erin de staatstegemoetkoming te globaliseren (economische expansiewetgeving), d.w.z. een betere aanwending van de bestaande tegemoetkomingen in een sterkere binding met de planning te verzekeren. Wanneer de onderneming haar uitgaven met vreemde middelen financiert, kan de staat hiertoe bijdragen in de vorm van terugvorderbare, renteloze tegemoetkomingen (gewone uitgaven). Bijzondere modaliteiten zijn voorzien voor de investeringsuitgaven, m.n. voor die welke verrichtingen beogen gelokaliseerd in de zgn. ontwikkelingszones. In geval van zelffinanciering kunnen de rentebonificaties vervangen worden door gelijkwaardige, niet terugvorderbare kapitaalpremies. Ook fiscale voordelen zijn voorzien. Medio 1970 werd een aanvang gemaakt met het afsluiten van vooruitgangscontracten met belangrijke ondernemingen en met bepaalde sectoren.
