Boris Paul Vian, Frans schrijver, *10.3.1920 Ville-d’Avray (Hauts-de-Seine), ♰23.6.1959 Parijs. Vian werkte van 1942-47 als ingenieur en wijdde zich daarna aan het schrijven van chansons en originele, avantgardistische werken.
Ook hield hij zich bezig met jazzmuziek en filmen. Onder het pseud. Vernon Sullivan schreef hij in 1946-47 vier pastiches op Amerikaanse misdaadromans: J’irai cracher sur vos tombes, Les morts ont tous la même peau, Et on tuera les affreux, Elles se rendent pas compte. Werken: romans: Vercoquin et le plancton (1946), L’écume des jours (1947), L’automne à Pékin (1947), L’herbe rouge (1950) en L’arrache-coeur (1953), Les fourmis (1949), Les lunettes fourrées (1962), Trouble dans les Andains (1970), Le loup-garou (1970); toneel: L’équarissage pour tous (1948), Les bâtisseurs d’empire ou le schmürz (1959), Le goûter des généraux (1962), Le dernier des métiers (1964); poëzie: Je voudrais pas crever (1963). Uitgave: Théâtre (1971).
LITT. F. de Vree, Blues pour B. Vian (1961); D. Noakes, B.Vian (1964); N. Arnaud, Les parallèles de B. Vian (1970).
