o. (-en), toerekenbare nalatigheid in de nakoming van een verbintenis; schuldig verzuim.
(e) Een verzuimdelict als toerekenbare nalatigheid in de nakoming van een verbintenis heeft de gevolgen die aan iedere wanprestatie zijn verbonden. Verzuim bij een verbintenis om te geven of te leveren brengt bovendien nog mee, dat het risico voor het vergaan of bederven van de zaak binnen zekere grenzen ten laste van de schuldenaar komt, waar het anders ten laste van de schuldeiser zou zijn geweest, het verspringen van het risico.
In het Belg. recht worden sommige gevallen van schuldig verzuim strafbaar gesteld, o.a. het verzuim hulp te bieden of te verschaffen aan iemand die in groot gevaar verkeert. Voor het misdrijf is vereist dat de verzuimer hulp kon bieden zonder ernstig gevaar voor zichzelf of voor anderen.
