verzuim
...
Ontdek ons tijdschrift
en lees alles over taal uit Nederland en Vlaanderen*Zolang de voorraad strekt
Van Dale Uitgevers (1950)
o. (-en), 1. het verzuimen, het nalaten of de omstandigheid dat men nalaat iets te doen of ergens te komen waartoe men gehouden was; — nalatigheid: dat was een verzuim van me ; — (rechtst.) in verzuim zijn, stellen. in gebreke zijn, stellen ; 2. (collect.) de gevallen van verzuiming : het verzuim is groot; 3. (met...
Wiktionary (2019)
verzuim - Zelfstandignaamwoord 1. afwezig zijn 2. iets niet gedaan hebben verzuim - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verzuimen ♢ Ik verzuim 2. gebiedende wijs van verzuimen ♢ verzuim! 3. (bij inversie) tweede persoon en...
Muiswerk Educatief (2017)
verzuim - zelfstandig naamwoord uitspraak: ver-zuim 1. het afwezig zijn, terwijl men er eigenlijk moet zijn ♢ het verzuim in deze klas is de laatste tijd erg groot Zelfstandig naamwoord: ver-zuim het verzuim...
Winish Ganesh (2012)
Er is sprake van verzuim indien een der partijen onvoldoende nakomt bij een verbintenis. Indien twee bedrijven besluiten met elkaar zaken te doen, dan komen partijen in beginsel een overeenkomst overeen ingevolge artikel 6:217 van het Burgerlijk Wetboek. Het staat de partijen vrij om de inhoud van de overeenkomst te bepalen, al dienen de partijen z...
Prof. mr. C.J Loonstra (1992)
Situatie die intreedt nadat de schuldenaar het genoemde redelijke termijn voorbij heeft laten gaan.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: