m., een zeer intensieve vorm van bodemcultuur.
In de tuinbouw worden per oppervlakte-eenheid meer kapitaal en arbeid aangewend dan bij enige andere tak van grondgebruik het geval is. Voorts wordt de tuinbouw gekenmerkt door een zeer intensief bodemgebruik en een veelal individuele verzorging van de gewassen en door veelvuldig gebruik van kunstmatige inrichtingen en hulpmiddelen (glasopstanden, regenen sproei-installaties, stookinstallaties). Tot de tuinbouw rekent men de teelt van groente, fruit, bloembollen, tuinbouwzaden, potplanten en de bloementeelt en boomkwekerij.
