v./m. (-n), symbool 𝜏, een grootheid met dimensie tijd, die als constante optreedt in systemen die een frequentie-afhankelijk respons op ingangs/stuursignalen vertonen.
ⓔ Meestal komen in een systeem een aantal, in grootte verschillende, tijdconstanten voor. Er zijn veel processen in de fysica, chemie, elektronika, biologie, meet- en regeltechniek enz. waarvan met behulp van 𝜏 het dynamisch gedrag kan worden beschreven. B.v. van een elektronisch circuit bestaande uit een weerstand met waarde R en een condensator met capaciteitswaarde C is 𝜏 = R·C. Van een circuit bestaande uit een weerstand en zelfinductie met coëfficiënt L is 𝜏 = L / R.
In filternetwerken bestaande uit weerstanden, condensatoren en zelfinducties bepalen deze tijdconstanten de frequentie-karakteristieken ervan.
