verklaring van horen zeggen. In Nederland heeft de Hoge Raad het testimonium de auditu sedert 1927 geaccepteerd als wettig bewijsmiddel omdat het de gehoorsindruk van de getuige weergeeft.
Hierdoor heeft het onderzoek ter terechtzitting aan belang ingeboet: getuigen hoeven zelf niet meer ter zitting te verschijnen en hoeven derhalve ook niet onder ede te worden gehoord. Het vooronderzoek werd daardoor belangrijker; immers door opsporingsambtenaren verkregen getuigenverklaringen kunnen, opgenomen in door die ambtenaren opgemaakte processen-verbaal, de zitting bereiken.In België baseert de rechter zijn uitspraak op zijn innerlijke overtuiging: dat is het stelsel van het moreel bewijs: alle bewijsmiddelen zijn toegelaten en bijzondere eisen worden er niet aan gesteld. Dit geldt in criminele zaken. In correctionele en politiezaken zijn er in uitzonderlijke gevallen wel bewijsvoorschriften, maar zij betreffen niet het testimonium de auditu.
