[Gr. technetos, kunstmatig], o., scheikundig element, symbool Tc.
Technetium komt niet in de natuur voor, maar de isotopen met atoommassa van 92-107 zijn door kernprocessen ontstaan. De stabielste isotopen zijn 97 (met een halveringstijd van 2,6 x 106 jaar), 98 (1,5 x 106 jaar) en 99 (2,1 x 105 jaar). Technetium werd in 1937 ontdekt. Verschillende verbindingen van technetium (o.a. ammoniumpertechnetaat, NH4TC04) evenals het metaal zelf zijn in hoeveelheden van milligrammen verkregen. De verbindingen lijken op de overeenkomstige verbindingen van renium, dat evenals technetium in de 7A-groep van het periodiek systeem behoort. Tot nu toe gevonden valenties zijn 4+, 6+ en 7+. Verbindingen van Tc worden gebruikt in de medische diagnostiek voor orgaanscanning.
