v. (-s), het in de tijd doen samenvallen, d.w.z. gelijktijdig doen verlopen.
(E) ELEKTROTECHNIEK. Synchronisatie is het bereiken van totale overeenstemming tussen spanning, fase en frequentie van wisselof draaistroommachines, waardoor deze parallel geschakeld kunnen worden.
TELEVISIETECHNIEK. Synchronisatie is de gelijkloop van de elektronenstraal in de beeldbuis (ontvanger) met de aftaststraal in de opnamecamera (zender).
KINEMATOGRAFIE. Synchronisatie is de zodanige montage van beeld en geluid dat zij een geheel vormen. In de fotografie met flitslamp moet de sluiter zodanig gesynchroniseerd zijn met de flitslamp dat hij zijn volle opening bereikt op het moment waarop de flitslamp zijn grootste lichtstroom geeft.
