v., een in 1885 door de Duitse scheikundige A.von Bayer opgestelde theorie omtrent eigenschappen van organische verbindingen. (e) De spanningstheorie zegt dat organische moleculen waarin de hoeken tussen de koolstof-koolstofbindingen belangrijk van de tetraëdrische rangschikking afwijken (wat een spanning in het molecule betekent) gemakkelijk reacties kunnen aangaan waardoor de tetraëdrische rangschikking wordt hersteld. De spanningstheorie verklaart veel van het chemische gedrag van m.n. cyclische verbindingen.
Haar theoretische basis kreeg zij pas later in de quantummechanica.
