v./m. (-en), (ook: helix), ruimtekromme waarvan de raaklijn steeds dezelfde hoek maakt met een gegeven vaste richting. Een schroeflijn ligt in het cilinderoppervlak dat gevormd wordt door de lijnen door de punten van de schroeflijn te trekken evenwijdig aan de gegeven vaste richting.
De schroeflijn is een geodetische lijn op die cilinder. Men spreekt m.n. van een schroeflijn als zij verkregen kan worden door een punt te laten roteren om een as en tevens evenwijdig met die as te verschuiven zo dat de verschuiving evenredig is met de rotatie. Kiest men de omwentelingsas tot z-as , dan zijn de coördinaten van een punt van de schroeflijn: x = a cos t, y = a sin t en z = bt, waarbij t alle waarden kan doorlopen. Neemt t (in radialen) toe met 2 π, dan bevindt het punt zich weer op dezelfde beschrijvende lijn van de cilinder, maar z is toegenomen met h = 2 π b; de grootheid h noemt men de spoed van de schroeflijn.
