o. (-en), (heraldiek) herautstuk, nl. het bovenste gedeelte van een wapenschild.
Het schildhoofd is, vooral in de Franse heraldiek, vaak benut om een bijzondere relatie van de wapenaanvoerder aan te geven, of om door een toevoeging van een dergelijk schildhoofd op bijzondere wijze de wapenvoerder te eren. Zo verleende keizer Napoleon verscheidene steden het recht in een schildhoofd zijn embleem, de bij, op te nemen.
