o., systeem om de kwaliteit van water te bepalen naar saprobiegraad (rottingsgraad).
Het saprobiënsysteem is ontwikkeld door Kolkwitz en Marsson (1908). Het gaat uit van de gedachte dat de kwaliteit van het water in meer of rivier bepaalt welke soorten en aantallen aquatische organismen daarin zullen voorkomen, en omgekeerd dat uit de gemeten soorten en aantallen de waterkwaliteit kan worden afgeleid. Met afnemende rottingsgraad worden onderscheiden de polysaprobe, de aen de /3-mesosaprobe en de oligosaprobe zone. De laatste zone, die van het minst verontreinigde water, komt in West-Europa niet meer voor.