Duits dichteres, 10.12.1891 Berlijn, ♱12.5.1970 Stockholm. In 1940 vluchtte Sachs met hulp van Selma Lagerlöf naar Zweden, waar zij zich vestigde.
In haar sterk ritmische en gevoelige poëzie trachtte zij, gebruikmakend van de beeldenrijkdom van vooral de chassidische litteraire traditie, de dodenklacht van het joodse volk te verwoorden. Later toen de aardse symbolen haar ontoereikend begonnen voor te komen om al het leed uit te drukken, nam zij de metaforiek van de Charongroep (R. Pannwitz) over. Samen met J.Agnon ontving zij in 1966 de Nobelprijs. Werken: In den Wohnungen des Todes (1947), Sternverdunkelung (1949), Eli (1950; toneel), Und niemand weissweiter (1957), Flucht und Verwandlung (1959), Fahrt ins Staublose (1961), Zeichen im Sand (1962), Glühende Rätsel (1964), Späte Gedichte (1965), Die Suchende (1966), Teile die Nacht (1971).
LITT. O.Lagerkrantz, Versuch über die Lyrik von N.Sachs (1967); B.Holqvist, Das Buch der N.Sachs (1968); G.Bezzel-Dischner, Poetik des modernen Gedichts (1970); P.Säger, N.Sachs (1970).
