m. (-neten), (ook: remmagneet), magneet die, indien bekrachtigd, een rem licht.
Een remhefmagneet wordt veelal gebruikt in combinatie met een blokrem (afb.) bij hijswerktuigen. In onbelaste toestand wordt het remblok aangedrukt door een kracht die gevormd wordt door het gewicht van remblok, hefboom, belasting en magneetkern. De grootte kan ingesteld worden door de belasting te verplaatsen. Bij het inschakelen van de hijsmotor krijgt ook de magneet elektrische stroom. De magneetkern wordt aangetrokken en daardoor het remblok gelost. Bij het uitschakelen of wegvallen van de stroom drukt de rem weer aan. Remhefmagneten worden uitgevoerd in standaarduitvoeringen voor gelijk-of voor draaistroom.
