Schots filosoof, *26.4.1710 Strachan (Kincardine), ♱7.10.1796 Glasgow. Reid werd in 1752 hoogleraar te Aberdeen, in 1764 te Glasgow.
Hij was de stichter van de Schotse School, de filosofie van het gezonde verstand (common sense), die lange tijd veel invloed had, ook op het continent. De eigenlijke taak van de filosofie is volgens Reid het onderzoek naar de geestelijke verrichtingen van de mens, in het bijzonder naar de wijze waarop hij kennis vergaart. Centraal hierbij staat het opsporen van de aangeboren, oorspronkelijke waarheden die de mens gegeven zijn. Tot deze waarheden van het gezonde verstand behoren de wiskundige en logische axioma’s, het causaliteitsbeginsel en de wetenschap dat de mens een onsterfelijke ziel bezit. Zij vormen de ene pijler van de menselijke kennis, de andere wordt gevormd door de waarnemingen, die op zichzelf ook volstrekte zekerheid bieden. Uit deze basiskennis wordt door middel van inductie alle overige kennis opgebouwd. Werken: Inquiry into the human mind on the principles of common sense (1764), Essays on the intellectual powers of man (1785), Essays on the active powers of man (1788).
LITT. M.F.Sciacca, Reid (1963); K.Lehrer en R. Beanblossom (red.), T.Reid’s inquiry and essays 1975).
