(reactiveerde, heeft gereactiveerd), weer werkzaam maken, nieuw leven inblazen.
Reactivering heeft een beperkter doel dan revalidatie, nl. revalidatie tot zelfstandigheid met betrekking tot huishouding en zorg voor het eigen lichaam, en niet revalidatie voor beroepsarbeid. Reactivering wordt vaak bemoeilijkt door het gelijktijdig voorkomen van diverse aandoeningen en handicaps, waaronder soms geestesstoornissen, door geringe motivatie van de patiënt, door storende milieufactoren (ontbreken van hulp, van aangepaste huisvestingsvormen, door het intensieve verkeer). De reactiverende behandeling dient zo spoedig mogelijk na het manifest worden van de ziekte (b.v. beroerte) te beginnen. In de reactivering speelt de oefentherapie een zeer belangrijke rol. De nadruk moet liggen op training van zowel gezonde als van niet of weinig aangepaste functies. Deze functies worden meestal aangeduid als activiteiten van het dagelijks leven (ADL). Het is van groot belang de patiënt tot geestelijke en sociale activiteit te brengen.
