o. (-diën, -dia),
1. (ook: schijnvoetje), tijdelijke protoplasma-uitstulping bij eencelligen en plasmodia, die dienst doet voor de verplaatsing en waarmee voedseldeeltjes worden ‘omvloeid’;
2. het steeltje van het sporekapsel bij bladmossen. De tijdelijke protoplasma-uitstulpingen kunnen op iedere plaats aan de protoplast ontstaan en allerlei vormen aannemen. Als gevolg van een prikkel vanuit de cel zelf wordt de relatief stevige buitenste protoplasmalaag (ectoplasma) plaatselijk meer vloeibaar, omdat de colloïdale toestand ervan omslaat van gel naar sol. Door de druk in de cel vloeit het celplasma (sol) uit en ontstaat er een pseudopodium. In de periferie van het pseudopodium wordt het celplasma weer tot ectoplasma (gel). Diverse pseudopodiën kunnen samen een voedseldeeltje ‘omvloeien’ en in het cellichaam brengen (fagocytose). Door steeds aan dezelfde zijde pseudopodiën te vormen kan een amoebe zich verplaatsen; dit is de amoeboïde beweging.
