protocol (protokol)

betekenis & definitie

[Gr. protokollon, los blad als eerste aan een boek geplakt], o. (—len), inleidend deel van een oorkonde: een oorkonde bestaat uit —, tekst en eschatocol; boek waarin alle akten en oorkonden worden geschreven; de gezamenlijke akten van een notaris, zijn archief: het — van een notaris overnemen; kort verslag van een internationale overeenkomst dat, door de deelnemers ondertekend, de kracht van een verdrag heeft: de protocollen van Londen, na de Belg. opstand in 1830; het geheel van in het internationaal diplomatiek verkeer gebruikelijke voorschriften en regels: chef van het —; het programma van een bezoek van een vorst of andere hoge autoriteit aan een land; getrouw verslag door een bevoegd (beëdigd) persoon van wat in zijn tegenwoordigheid is voorgevallen; akte, proces-verbaal.